ดั่งยอดดวงใจ (E-BOOK ที่เว็บ meb)
"อยากร้องนักใช่ไหมจันทร์ระย้า" "ค่ะหนูจันทร์จะร้อง" "ได้ ในเมื่ออยากร้องฉันจะให้เธอร้อง เเต่เป็นร้องเเทนครางนะ" "อื้อ" ร่างสาวดีดดิ้นก่อนจะโดนกดลงบนเตียงนอน
ผู้เข้าชมรวม
22,133
ผู้เข้าชมเดือนนี้
33
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“อ้อนเก่งแบบนี้ แล้วถ้าหากวันหนึ่งเราต้องห่างกันคุณป๋าจะทำยังไงล่ะเนี่ย” ส่ายหน้าเบาๆกับอาการหลับของแม่เด็กน้อยที่กอดแขนข้างหนึ่งของเขาเอาไว้จนแน่น
“คุณป๋าก็อย่าให้หนูจันทร์ไปไหนสิ
จะได้อยู่ด้วยกัน” คนที่ชายหนุ่มคิดว่าหลับตอบกลับมาเสียงงัวเงีย
ทำเอาเจโรมหลุดยิ้มออกมา
“ก็ได้คุณป๋าสัญญาว่าจะไม่ให้เราไปห่างจากคุณป๋า
เรานั่นแหละอย่าเบื่อคุณป๋าแล้วหาทางออกห่างคนแก่คนนี้”
“หนูจันทร์ไม่มีทางออกห่างจากคุณป๋าอยู่แล้ว
เพราะหนูจันทร์รักคุณป๋าที่สุดในโลก”
บอกกับเขาก่อนจะกระชับแขนที่เธอโอบกอดให้แน่นขึ้น
“หนูจันทร์”
ร้องออกมาด้วยความดีใจ เขากำลังฝันไปหรือเปล่านะ เธอกลับมาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
เธอกลับมา!!
“ค่ะ
หนูจันทร์ หรือว่าตอนนี้หนูจันทร์ไม่มีสิทธิ์จะนอนในห้องนี้แล้ว” ถามเขาเสียงเศร้า
น้ำตาพร้อมใจกันมาเอ่อคลออยู่ตรงหน่วยตา
เพียงเพราะคิดไปว่าเขาเกลียดเธอจนไม่อยากจะให้มานอนในห้องนี้อีก
ผลงานอื่นๆ ของ กันย์ญา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กันย์ญา
ความคิดเห็น